روزهای پایانی سالی را طی می‌کنیم که به اعتقاد همه دوستان و دشمنان سالی نفس‌گیر وسخت برای ایران،  نظام اسلامی و مردم بود. اگرچه نافذ در طول این سال فعالیت چندانی نداشت ولی به سیاق سایت‌ها و مجله‌های خبری لازم دیدم مطالب کوتاهی را در این ساعات واپسین به رشته تحریر درآورم.

سال جاری به روال همه سال‌های اخیر با سخنرانی حضرت آقا در حرم مطهر رضوی آغاز شد. ایشان در این سخنرانی با تبیین شاخصه‌های عدالت و پیشرفت دهه آینده را دهه عدالت و پیشرفت نامیدند. همچنین معظم له بخش عمده‌ای از بیانات خویش را معطوف به موضوع انتخابات کردند. ایشان ضمن اینکه اعلام نمودند از هیچ نامزد خاصی حمایت نکرده و نخواهند کرد بر این نکته تاکید فرمودند که نامزدها در تبلیغات انتخاباتی بر صف بندی با دشمن تاکید کنند. همچنین تاکید بر سلامت و صحت انتخابات از نکات کلیدی بیانات معظم‌له در آن ایام بود.

تحلیل سخنان رهبری در آغازین روزهای سال 88 نشان می‌داد که سال سختی در پیش رو خواهیم داشت. به هر حال ایام نفس گیر تبلیغات انتخاباتی با مناظره‌های معروفش طی شد و مردم در روز 22 خرداد با انتخاب تاریخی خود بار دیگر دست رد بر سینه الیگارشی خانوادگی – صنفی زدند.

اگرچه رئیس دولت نهم که حال برنده جدال دهم نیز شده بود، لایق این همه حمایت و تائید نبود (که دلایل آن بماند برای پست‌های بعدی) ولی در برابر جریانی که آمده بود تا به هر طریق ممکن مافیای مدیریتی، سیاسی و از همه مهمتر اقتصادی شکل گرفته در طول سالهای پس از انقلاب را از مرگ حتمی نجات دهد، باید حمایت می‌شد. از همین زاویه بود که بصیرت به عنوان اکسیری دست نیافتتنی مطرح شد. خواصی که بصیرت داشتند از آزمون موفق خارج شدند و آنانکه که اسیر فرزند و مقام و پست و .... بودند، رفوزه.

مطالعه تاریخ صدر اسلام  و فهم دقیق موارد تاریخی مثل جنگ جمل و صفین همیشه برای من مشکل بود، مثلا فهم اینکه فردی مثل طلحه الخیر و یا زبیر سیف الاسلام که سال‌ها به همراه امیرالمؤمنین و در رکاب پیامبر زندگی و مبارزه کرده است، در برابر امام عادل خویش قرار بگیرد و بر او شمشیر بکشد، واقعا سخت بود. اما حوادث اخیر نشان داد که می‌توان از استوانه‌ها و مکعب‌های نظام بود، سال‌ها برای ایجاد و تثبیت نظام مبازره و فعالیت کرد یا حتی آیت الله العظمی و سردار سرلشکر بود ولی در مقابل نظام و رهبری قرار گرفت. شاید دلیل این مطلب این است که پشت اسم افرادی مثل طلحه و زبیر القابی مثل آیت الله العظمی و سردار و .... وجود نداشته است.

اگرچه بدنه عملیاتی و پًست حرکت موسوم به سبز اراذل و اوباش خیابانی و گروه‌های ضد انقلاب بودند، اما کیست که نداند بخش قابل توجهی از هواداران اولیه این جریان، مدیران میانی نظام و آقازاده‌هایی بودند که به دنبال حاکمیت دولت نهم دست ایشان از منابع سیاسی و اقتصادی نظام کوتاه شده بود. مگر کم بود اخباری که از دستگیری فرزندان مدیران عالی رتبه سابق نظام در این آشوب‌ها حکایت می‌کرد که متاسفانه اکثر آنها نیز صحت داشت.

هر چند در این میان بودند افرادی که به اعتبار نه به احمدی نژاد وارد این بازی شده بودند که به مرور و با مشخص شدن فازهای بعدی حرکت آشوب طلبان مسیر خود را جدا کردند.

ضعف جدی نهادهای مسئول در مبارزه با فتنه مثل ناجا، نهادهای امنیتی و رسانه‌ها به خصوص رسانه ملی مطالب دیگری است که اشاره بدان می‌تواند مفید باشد. لازم است نهادهای سیاست‌گذار و تصمیم گیر در این خصوص بازنگری جدی انجام داده و پیش بینی‌های لازم را در این خصوص بعمل آورند.

به هر حال در این روزهای پایانی سال آنچه که مهم است گذار موفقت آمیز نظام از این بحران است که بی‌شک بخش عمده این موفقیت مرهون رهبری داهیانه مقام معظم رهبری است. ایشان با روشنگری‌های مدام خویش جهت و مسیر حرکت را برای مردم روشن نمودند.

در این دفاع مقدس 8 ماهه باید به نقش خواص اهل حق دارای بصیرت و جوانان بصیر و شجاع نیز اشاره کرد. جوانانی که با مجاهدت‌های شبانه‌روزی در میدان عمل حقیقی و مجازی حسابی گل کاشتند.

امیدواریم که سال آینده سال حرکت به سوی پیشرفت و  عدالت در پرتو اخلاق و قانون‌گرایی باشد.